Vier buitengewone kunstenaars, met vier onderling verweven verhalen, geven geboorte aan "Genesi", een multisensorisch project dat reflecteert op enkele van de meest urgente sociale en culturele vragen.
Kunst en mensenrechten versmelten en genereren nieuwe, krachtige vrouwenverhalen die het debat over de positie van vrouwen in de wereld aangaan.
Het verhaal van Monica Bonvicini, Binta Diaw, Simone Fattal en Shirin Neshat krijgt vorm met vier stijlen die samenkomen op het originele canvas van ons iconische espressokopje.
Kunst die verenigt
De schoonheid van verweven herinneringen
Monica Bonvicini heeft een serie espressokopjes en schoteltjes ontworpen die versierd zijn met een met de hand getekend zwart kettingmotief, geïnspireerd op ‘Hanging Heavy 2’, haar serie tekeningen uit 2001. Dit terugkerende motief in haar kunst roept momenten van delen en uitwisseling van ideeën op, waardoor een teder gevoel van gemeenschap en verbondenheid ontstaat. De kettingen, verweven met songteksten en alledaagse herinneringen, transformeren de espressokopjes in symbolen van relaties en abstracte schoonheid.
Een lichaam dat een landschap wordt
Een feest van verbondenheid
Op het iconische espressokopje "Paysage Corporel VI beeldt Binta Diaw zichzelf af ". Ze onthult details van haar naakte lichaam, getransformeerd in onbezoedelde landschappen dankzij de bijzondere hoeken en visuele toevoegingen. Door deze details te fotograferen, af te drukken en uit te knippen, onderzoekt Binta het lichaam als een plaats van identiteit. De uitdrukking "Verbondenheid is beweging" viert het belang van wortels en verbondenheid door beweging.
De start van een perfecte dag
Het koffieritueel
Simone Fattal nodigt ons uit om elke dag te beginnen met een klein kopje koffie, een symbool van vreugde en energie. De lijnen die ze op het espressokopje tekent, staan voor de wegen en bochten die we elke dag nemen, vaak vergezeld van deze drank. Voor Fattal is koffie niet alleen een ochtendritueel, maar ook een avondgenoot die onze slaap niet verstoort. Een espressokopje wordt zo een trouwe vriend, zowel in goede als in slechte tijden.
Een artistieke en persoonlijke reis
Kunst als verkenning van de menselijke geest
Shirin Neshat verkent met "Vrouwen van Allah" het thema van fanatisme, politiek en geweld, geïnspireerd door haar terugkeer naar Iran na de revolutie van 1979. Een artistieke reis van experiment en ontdekking, gekenmerkt door een melancholische schoonheid die voortkomt uit haar vroege ervaringen met de verzen van de Koran en religieuze iconografie. Het centrale beeld, dat een handdruk voorstelt, is een paradoxale uitdrukking van de neiging van de menselijke geest naar liefde, verbondenheid en vrede.